۷ گام برای ایجاد ذهنیت رشد در کودکان

ما با یک میل ذاتی و ظرفیت نامحدود برای یادگیری متولد می‌شویم. وقتی به این دنیا می‌آییم، یک لوح سفید هستیم. ما علایق را کشف می‌کنیم، ایده‌هایی را شکل می‌دهیم و مهارت‌هایی را در پاسخ به محیط خود توسعه می‌دهیم. گاهی اوقات، ما موفق می‌شویم. گاهی اوقات هم ما شکست می‌خوریم. نگاه کردن به شکست به عنوان یک فرصت به جای یک مانع، یک “ذهن رشد” در نظر گرفته می‌شود.  این مطلب می‌خواهیم در مورد چگونگی ایجاد ذهنیت رشد در کودکان صحبت کنیم.

ما هر روز داده‌های جدیدی را پردازش می‌کنیم. همانطور که رشد می‌کنیم و روابط ایجاد می‌کنیم، همسالان و مربیان، ما را تشویق می‌کنند، حتی مجبور می‌کنند به جلو برویم، پیشرفت کنیم و پتانسیل خود را افزایش دهیم. هر روز پر از فرصتی برای یادگیری است و واقعاً هیچ محدودیتی وجود ندارد. هنگامی که کودکان مدرسه را شروع می‌کنند، به طور فزاینده‌ای از عملکرد خود و نحوه اندازه گیری خود آگاه می‌‌شوند. به طور طبیعی، زمانی که خود را با دانش‌آموزان دیگر مقایسه می‌کنند، شروع به قضاوت درباره توانایی‌های خود می‌کنند. و در حالی که برخی انگیزه یادگیری، رشد، رقابت و موفقیت دارند، برخی دیگر ناامید می‌شوند.

ذهنیت رشد:

پروفسور کارول دوک، استاد روانشناسی استنفورد، در کتاب خود «طرز فکر: روانشناسی جدید موفقیت» توضیح می‌دهد که چگونه افراد بدون ذهنیت رشد، شکست را بازتابی از توانایی، و توانایی را به‌عنوان ایستا، با پتانسیل محدود برای بهبود می‌بینند. شکست نارسایی آن‌ها را تأیید می‌کند.

آن‌هایی که ذهنیت رشد دارند در چالش پیشرفت می‌کنند. آن‌ها شکست را «سکوی پرشی برای رشد و گسترش توانایی‌های خود» می‌دانند. دوک توضیح می‌دهد که چگونه یک طرز فکر رشد افراد را قادر می‌سازد تا بر دانش، توسعه مهارت‌ها و شکوفایی استعدادها خود بی‌فزایند.

 

چگونه می‌توانیم به فرزندانمان کمک کنیم تا یک طرز فکر رشد را ایجاد کنند. طرز فکری که تشخیص دهد ناشناخته‌های پیش رو فرصت‌ها را به‌ جای موانع ارائه می‌دهند؟ چگونه می‌توانیم به آن‌ها بیاموزیم که به دنبال چالش‌ها باشند و سخت کار کنند؟ و چگونه می‌توانیم به آن‌ها نشان دهیم که می‌توانند کارهای بزرگی را انجام دهند که حتی هنوز تلاش نکرده‌اند؟

 

هفت گام برای ایجاد ذهنیت رشد:

تلاش را تحسین کنید:

تلاس را تحسین کنید اما رشد را جشن بگیرید. سخت کوشی کلید موفقیت است، اما خود هدف نیست. تشویق کودکان به انجام بیشترین تلاش خود به معنای تشخیص سخت کوشی زمانی است که به هدفی نرسیدند. اما به یاد داشته باشید که به آن‌ها کمک کنید تا چشمان خود را به سمت جایزه تنظیم کنند. سپس موفقیت‌هایی را که به سختی به دست آورده‌اند را جشن بگیرید.

با غرور شکست بخور:

به کودکان کمک کنید تا ببینند که شکست فرصت جدیدی برای پیشرفت فراهم می‌کند. گرفتن شانس به معنای شکست منظم است، و این تنها راه موفقیت است.

مغز را آموزش دهید:

مانند ماهیچه‌های بدن ما، مغز نیز باید به طور منظم فعالیت کند. رشد، قدرت و انعطاف پذیری ذهن نیز نیازمند ورزش روزانه است. تمرینات مکرر مغز را تشویق کنید. بگذار مغز عرق کند.

 

منتظر چیزهای بزرگ باشید:

انتظارات به ما می‌گویند که ما باید چه کارهایی را انجام دهیم. اگرچه مهم است که در تعیین اهداف واقع‌بین باشیم، اما تحقیقات بارها و بارها به ما نشان داده‌اند که چگونه انتظارات بیشتر منجر به دستاوردهای بزرگ‌تر می‌شود. وقتی باور کنیم بچه‌هایمان می‌توانند کارهای بیشتری انجام دهند، آن‌ها هم به چالش پاسخ می‌دهند.

تصویر بزرگ را نقاشی کنید:

به بچه‌ها کمک کنید بفهمند چرا باید بخواهند به اهداف برسند. به آن‌ها کمک کنید تا ببینند چند قدم جلوتر چه کارهایی را می‌توان انجام داد. هدف بزرگ‌تر کار در دست را برجسته کنید.

در منطقه بمانید:

همه ما در انجام کارهایی که به خوبی انجام می‌دهیم و دانشش را داریم راحت هستیم. اما، برای رشد، گاهی اوقات لازم است کمی بیشتر از چیزی که می‌توانیم بجویبم، و یاد بگیریم. یک محیط غنی‌کننده، بچه‌ها را با تعیین اهدافی که خارج از دسترس آن‌هاست، بدون هیچ جهتی، به فراتر از منطقه آسایش خود می‌رساند. این «منطقه توسعه نزدیک» شامل مهارت‌ها و توانایی‌هایی است که می‌توان تنها با مقدار مناسب راهنمایی، از آن‌ها بهره برد و کلید پیشرفت همین است.

هدف بعدی را تعیین کنید:

بهترین زمان برای تعیین یک هدف جدید زمانی است که به آخرین هدف رسیده‌ایم. دستاوردهای آن‌ها را تحسین کنید و آن‌ها را تشویق کنید تا ببینید این کار چگونه آن‌ها را به سمت مرحله بعدی سوق می‌دهد.

برای آشنایی با انواع ذهنیت و طرز فکر می‌توانید مطلب تاثیرات طرز فکر افراد بر زندگیشان را مطالعه کنید.

منبع