مجله اینترنتی روزساز روزتان را با روزساز بسازید، مطالب خواندنی و مفید در موضوعات مختلف
با روش‌های تدریس صحیح، مربیان می‌توانند یک تجربه کلاسی لذت‌بخش و سازنده برای دانش‌آموزان ایجاد کنند، جایی که می‌توانند مهارت‌های مهم تحصیلی و اجتماعی را بیاموزند تا مادام‌العمر باقی بماند. چارچوب های زیادی وجود دارد که معلم می تواند برای حمایت از دانش آموزان با علایق، توانایی ها و سبک های یادگیری متفاوت استفاده کند. اگر شما یک معلم یا حرفه ای در زمینه آموزش هستید، ممکن است از یادگیری استراتژی های آموزشی جدید در این زمینه برای به حداکثر رساندن شانس موفقیت دانش آموزان خود در کلاس خود بهره مند شوید.
در این مقاله به تعریف روش‌های تدریس می‌پردازیم، ۹ نوع روش تدریس را بررسی می‌کنیم، مزایای این روش‌ها را مرور می‌کنیم، نکاتی را برای انجام موفقیت آمیز آن ارائه می‌دهیم. و با انواع سبک‌های یادگیری آشنا می‌شویم.
نکات کلیدی:
- روش‌های تدریس، تکنیک‌هایی هستند که مربیان می‌توانند از آنها برای تسهیل فرآیند تدریس استفاده کنند و به دانش‌آموزان کمک کنند که نسبت به مطالب درگیر، و علاقه‌مند شوند.
- انواع روش‌های تدریس عبارتند از: آموزش متمایز، آموزش مبتنی بر سخنرانی، یادگیری مبتنی بر فناوری، یادگیری گروهی، یادگیری فردی، یادگیری مبتنی بر پرسش، یادگیری جنبشی، یادگیری مبتنی بر بازی و یادگیری اعزامی.
- روش‌های تدریس خود را با آزمایش روش‌های مختلف با استفاده از یک درس، ملاقات با معلمان دیگر برای دریافت دیدگاه‌های آنها و انعطاف‌پذیری بهبود بخشید.
روش‌های تدریس چیست؟
روش‌های تدریس روش‌هایی برای آموزش دانش‌آموزان در کلاس درس است که به آنها کمک می‌کند تا آنچه را که آموخته‌اند بفهمند و به خاطر بسپارند. برخی از بهترین راهبردهای آموزشی به مربیان اجازه می‌دهد تا اطلاعات را به روشی واضح و مختصر منتقل کنند و در عین حال اطمینان حاصل شود که دانش آموزان آن را در طولانی مدت حفظ می‌کنند. اگر دانش‌آموزان بتوانند اطلاعات را در سطح عمیقی درک کنند و مهارت‌ها را به درستی در کلاس تمرین کنند، می‌توانند این خرد و آن توانایی‌ها را در زندگی شخصی و شغل آینده‌شان به کار ببرند.
روش‌های تدریس فرصت‌هایی هستند که یادگیری را برای دانش‌آموزان جذاب، الهام‌بخش و سرگرم‌کننده می‌سازند. آنها به معلمان در انجام مسئولیت هدایت رشد اجتماعی و عاطفی کودکان کمک می‌کنند. مربیان از روش‌های آموزشی برای آماده سازی دانش‌آموزان برای آزمون استاندارد استفاده می‌کنند.
انواع روش‌های تدریس:
روش‌های زیادی وجود دارد که معلم می‌تواند در کلاس درس از آنها استفاده کند. بسیاری از آنها از نظر هدف مشابه هستند، و مربیان می‌توانند از ترکیبی از روش‌های آموزشی استفاده کنند تا به بهترین نحو با نیازهای دانش‌آموزان خود مطابقت داشته باشند. در اینجا ۹ رویکرد معمولی برای بررسی وجود دارد:
۱. آموزش متمایز یکی از روش‌های تدریس:
آموزش متمایز ایده ایجاد برنامه‌های آموزشی مناسب برای دانش‌آموزان بر اساس نیازهای متفاوت است. این ممکن است شامل راه‌هایی باشد که دانش‌آموزان از طریق آن به محتوا دسترسی پیدا می‌کنند، فعالیت‌هایی که انجام می‌دهند، تکنیک‌های ارزیابی که معلم استفاده می‌کند.
از آنجایی که همه افراد توانایی‌ها و استعدادهای متفاوتی دارند، برای معلم مفید است که سبک‌های تدریس خود را با دانش‌آموزان منحصر به فرد تطبیق دهد. این همچنین یک گام کلیدی در حمایت از دانش‌آموزان دارای معلولیت در کلاس درس و اطمینان از این‌که آنها در محیط‌های آکادمیک احساس خوش‌آیندی و راحتی می‌کنند، است. در اینجا چند راه وجود دارد که یک مربی ممکن است آموزش را متمایز کند:
- کتاب یا سایر مطالب را در سطوح مختلف مطالعه ارائه دهید.
- لیست‌های املای سفارشی را برای دانش‌آموزان با مهارت‌های املایی متفاوت ایجاد کنید.
- گروه‌های کوچکی برای ارائه مشاوره‌های مناسب به دانش آموزان تشکیل دهید.
- به دانش‌آموزانی که با چالش‌ها مواجه می‌شوند، کمک یک به یک بعد از مدرسه ارائه دهید.
۲. یادگیری مبتنی بر سخنرانی:
یک روش سنتی برای ساختار یادگیری کلاس درس، قالب سخنرانی است که در آن معلمان اطلاعات را در حالی که دانش‌آموزان مشاهده می‌کنند توضیح می‌دهند. معلمان یک درس را با ارائه، نمایش تصاویر و نمونه‌هایی از یک موضوع هدایت می‌کنند. در حالی که معلم در حال ارائه است، دانش آموزان می‌توانند گوش دهند، تماشا کنند، یادداشت برداری کنند. در حالی که این یک رویکرد مرسوم و مفید است، معلمان ممکن است آن را برای محیط‌های آموزشی مختلف تغییر دهند. چند راه وجود دارد که که با رعایت آنها معلمان موفقیت یادگیری مبتنی بر سخنرانی را تضمین می‌کنند:
درس‌ها را مختصر نگه دارید:
دانش‌آموزان، به‌ویژه آن‌هایی که در سنین پایین هستند، ممکن است دامنه توجه کوتاهی داشته باشند و ممکن است فقط برای مدت کوتاهی بتوانند تمرکز کنند. کوتاه و مختصر نگه داشتن سخنرانی‌های کلاس برای حفظ توجه و مشارکت دانش‌آموزان می‌تواند مفید باشد.
برای سؤالات وقت بگذارید:
در حالی که یادگیری مبتنی بر سخنرانی یک رویکرد معلم محور است، مربیان همچنان می‌توانند با اختصاص دادن زمان برای سؤالات قبل، در حین و بعد از ارائه، نظرات دانش آموزان را درگیر کنند. در حالی که این می‌تواند روند تدریس را طولانی‌تر کند، همچنین می‌تواند به دانش‌آموزان اجازه دهد تا با مطالب درگیر شوند، آن را درک کنند و راحت‌تر به خاطر بسپارند.
تهیه‌ی فیلم‌های آموزشی:
بسیاری از معلمان از رویکرد کلاس درس معکوس استفاده می‌کنند که در آن دانش‌آموزان را تشویق می‌کنند که سخنرانی‌ها یا فیلم‌های آموزشی را در خانه تماشا کنند و تکالیف را در کلاس انجام دهند. این می‌تواند فرصتی عالی باشد تا به دانش‌آموزان اجازه دهید با سرعت خودشان کار کنند، زیرا می‌توانند با برگرداندن و پخش مجدد فیلم‌ها را دوباره ببینند.
از نشانه‌های بصری استفاده کنید:
چه در محیط آکادمیک یا خارج از آن، استفاده از نشانه‌های بصری در ارائه‌ها مانند آیکون‌ها، تصاویر و ویدیوها می‌تواند راهی عالی برای علاقه‌مند نگه داشتن مخاطبان شما به محتوا باشد. مطمئن شوید که از رنگ‌های با کنتراست بالا و اشکال و خطوط پررنگ استفاده می‌کنید تا دانش‌آموزان در سرتاسر کلاس شما بتوانند پیام‌های شما را ببینند و درک کنند.
یادداشت‌های دست‌نویس را ترویج دهید:
برای آن دسته از دانش‌آموزانی که توانایی دارند، دست‌نویسی یادداشت‌ها روی کاغذ می‌تواند راهی عالی برای متمرکز ماندن در طول تدریس باشد. همچنین می‌تواند به افراد کمک کند تا اطلاعات را به خوبی به خاطر بیاورند و مهارت‌های املایی و نوشتاری خود را تقویت کنند.
۳. یادگیری مبتنی بر فناوری یکی از روش‌های تدریس:
معلمان می‌توانند از فناوری در کلاس درس برای کارآمدتر کردن فرآیندهای تدریس و کمک به یادگیری دانش‌آموزان استفاده کنند. دانش‌آموزان می‌توانند از دستگاه‌هایی مانند رایانه و تبلت برای خواندن مطالب، انجام تحقیقات یا بازی‌های آموزشی استفاده کنند. علاوه بر این، قابلیت‌های رایانش ابری دسترسی دانش‌آموزان به اسناد یا منابع دیگر را در مدرسه یا خانه ممکن می‌سازد. کلاس‌های مجازی با استفاده از نرم‌افزارهای ویدئو کنفرانس می‌تواند راه بسیار خوبی برای ارائه آموزش از راه دور باشد. این می‌تواند به ویژه برای دانش‌آموزان معلولی که ممکن است در یک محیط فیزیکی کلاس درس مشکل داشته باشند مفید باشد.
۴. یادگیری گروهی:
تقسیم‌بندی دانش‌آموزان به گروه‌ها راهی عالی برای آموزش مهارت‌های همکاری به آنها است. در حالی که در تیم خود هستند، می‌توانند در مورد موضوعات بحث کنند و در مورد دیدگاه‌های دیگران بیاموزند. تشویق مشارکت در کلاس و مهارت‌های شنیداری بسیار مهم است تا دانش‌آموزان بتوانند این توانایی‌ها را برای آینده به دست آورند. معلمان می‌توانند ارائه‌های گروهی را تعیین کنند تا دانش‌آموزان بتوانند اطلاعات را به بقیه کلاس منتقل کنند، سؤال بپرسند و پاسخ دهند و با یکدیگر تعامل داشته باشند.
۵. یادگیری فردی یکی دیگر از روش‌های تدریس:
در حالی که پروژه‌های گروهی می‌توانند فرصت‌های هیجان‌انگیزی برای دانش‌آموزان باشند، ترویج یادگیری فردی نیز مهم است تا بتوانند به تنهایی کار کنند. اختصاص مدخل‌های مجله می‌تواند راهی عالی برای دادن زمان به دانش‌آموزان برای فکر کردن در مورد موضوعات و توسعه افکار و تجزیه و تحلیل باشد. این به ویژه قبل از ارائه یک بحث در کلاس مفید است تا اعضای کلاس بتوانند ایده‌هایی برای گفتن داشته باشند.
۶. یادگیری مبتنی بر تحقیق:
یادگیری مبتنی بر پرس و جو ایده یادگیری از طریق تحقیق را ترویج می‌کند، جایی که دانش‌آموزان می‌توانند پروژه‌ها را تکمیل کنند، سؤال بپرسند و به تنهایی پاسخ پیدا کنند. در حالی که معلمان در این مواقع به عنوان منابع عمل می‌کنند، اما هدف این است که دانش‌آموزان به تنهایی مسائل را حل کنند و اطلاعات را کشف کنند.
پس از یادگیری مفاهیم، آنها می‌توانند مفاهیم را با کلمات خود توضیح داده و ارائه کنند تا آنها را بیشتر در خاطرات خود تقویت کنند. در این صورت، دانش‌آموزان می‌توانند با سرعت خود به سطوح بالاتر پیشرفت کنند. این راهی برای دانش‌آموزان برای ایفای نقش فعال در فرآیند یادگیری است.
۷. یادگیری حرکتی یکی دیگر از روش‌های تدریس:
یادگیری حرکتی مفهوم یادگیری از طریق حرکت است. معلمان می‌توانند در کلاس حرکت کنند و از حرکات دست در حین ارائه استفاده کنند تا دانش‌آموزان را از نظر بصری و حرکتی درگیر کنند. آنها همچنین می‌توانند دانش‌آموزان را به انجام فعالیت‌های بدنی تشویق کنند تا بتوانند در اطراف حرکت کنند و از خلاقیت خود استفاده کنند. در اینجا چند ایده وجود دارد:
نقاشی:
بسیاری از دانش‌آموزان از طراحی یا نقاشی لذت می‌برند و معلمان می‌توانند این فعالیت را در کلاس درس بگنجانند تا یادگیری را لذت بخش کنند. دانش‌آموزان می‌توانند این گزینه را داشته باشند که ایده‌ها را توسعه دهند و از رنگ‌ها و ابزارهای مختلف برای تحقق ایده‌های خود استفاده کنند.
بازیگری:
دانش‌آموزان، به‌ویژه کودکان خردسال، ممکن است زمان هیجان‌انگیزی برای رشد و ایفای نقش در نمایش‌های تئاتر داشته باشند. این می‌تواند یک ایده عالی برای اجرای یادگیری حرکتی در پروژه‌های گروهی باشد.
بازی کردن:
یک شکل سنتی از یادگیری حرکتی انجام ورزش است و بسیاری از مدارس سالن‌هایی برای ورزش دارند که دانش‌آموزان می‌توانند در آن انرژی داشته باشند و زمانی را در خارج از خانه بگذرانند. شما همچنین می‌توانید بازی‌های ورزشی آموزشی را در کلاس داشته باشید، جایی که دانش‌آموزان می‌توانند به طور همزمان حرکت کنند و یاد بگیرند.
۸. یادگیری مبتنی بر بازی یکی از روش‌های تدریس:
اگر می‌خواهید تکنیک‌های کلاس درس خود را به‌روزرسانی کنید و به کودکان کمک کنید تا برای یادگیری هیجان‌زده شوند، به توسعه و اجرای بازی‌ها یا چالش‌های آموزشی، چه حضوری یا آنلاین، فکر کنید. این‌ها می‌توانند برای کودکان، به ویژه یادگیرندگان حرکتی، الهام بخش باشند تا به طور کامل در فرآیند یادگیری شرکت کنند و آنها را با انگیزه و تمرکز کنند. همچنین می‌تواند به آنها فرصت حل مشکلات و رسیدن به هدف را بدهد.
۹. یادگیری اعزامی:
یادگیری اعزامی فرآیند یادگیری از طریق شرکت در تجربیات عملی است. این‌ها می‌توانند پروژه‌ها، مطالعات موردی یا آزمایش‌های آزمایشگاهی در کلاس درس یا سفرهای میدانی به مکان‌های اطراف مدرسه و جامعه شما باشند.
به عنوان مثال، در یک کلاس علوم، ممکن است به یک مرکز در نزدیکی مدرسه بروید تا در مورد انواع حیوانات و گیاهان بیاموزید. این نوع رویکرد دانش‌آموزان را تشویق می‌کند تا دانش و مهارت‌های کلاس درس را در دنیای واقعی به کار گیرند. همچنین می‌تواند به آنها کمک کند تا هدف تلاش‌های خود را درک کنند و با اشتیاق به کارهای مدرسه رسیدگی کنند.
مزایای استفاده از روش‌های تدریس:
استفاده از روش‌های آموزشی می‌تواند وظایف شغلی مربیان را آسان‌تر و مؤثرتر کند. در اینجا برخی از مزایای این فرآیند آورده شده است:
آموزش مؤثر به دانش آموزان:
می‌توانید از روش‌های آموزشی مؤثری استفاده کنید که مربیان در طول تاریخ از آنها برای کمک به یادگیری افراد استفاده کرده‌اند. توجه به روشی که به دانش‌آموزان آموزش می‌دهید، علاوه بر محتوایی که به آنها منتقل می‌کنید، بخش مهمی برای اطمینان از تسلط آنها بر موضوعات و توانایی‌ها است.
برای آموزش موثر می‌توانی به دانش‌آموز خود به صورت خصوصی تدریس کنید که تدریس خصوصی نیز نیاز به مهارت‌های خاصی دارد برای اطلاع از این مهارت‌ها مطلب شغل معلم خصوصی و مهارت تدریس خصوصی در کارسپاری را مطالعه کنید.
برنامه‌ریزی محتوای آموزشی:
در هر زمینه شغلی، انجام برنامه‌ریزی و آماده‌سازی مناسب می‌تواند تضمین کند که کار شما کارآمد و بدون خطا است. برنامه‌ریزی روش‌های تدریس برای روز، هفته، ماه، سه ماهه یا سال می‌تواند از عملکرد خوب درس‌ها و فعالیت‌های کلاس پشتیبانی کند.
یافتن بهترین راه‌ها برای برقراری ارتباط با دانش‌آموزان:
آزمایش روش‌های مختلف تدریس به شما این امکان را می‌دهد که نیازهای دانش‌آموزان را بسنجید و کلاس خود را به خوبی اداره کنید. شما می‌توانید سبک‌های تدریسی را که منجر به عملکرد بهتر در ارزیابی‌ها و گزارش‌های پیشرفت بهتر می‌شود، کشف کنید.
نکاتی برای استفاده از روش‌های تدریس:
با برنامه‌ریزی و حساسیت مناسب، بسیاری از معلمان می‌توانند در استفاده از استراتژی‌های آموزشی مختلف در کلاس درس، برتر باشند. در اینجا چند نکته برای استفاده موفق از روش‌های تدریس وجود دارد:
با متخصصان مشورت کنید:
تحقیق انجام دهید و با متخصصان آموزش با تجربه مشورت کنید تا الهام بگیرید که چگونه می‌توانید کلاس درس خود را به طور مؤثر اداره کنید. همچنین می‌توانید قبل از اجرای درس‌هایتان برای اطمینان از موفقیت، با چند نفر بررسی کنید تا مطمئن شوید که روش‌های تدرستان مناسب هستند.
دریافت بازخورد از دانش آموزان و والدین:
در بسیاری از مدارس، روش‌هایی وجود دارد که از طریق آن دانش‌آموزان و والدین می‌توانند به طور منظم در مورد تکنیک‌های کلاس به معلمان بازخورد بدهند. این بازخورد را با دقت مطالعه کنید تا رویکردهای خود را تنظیم کنید و نیازهای دانش‌آموزان و والدین را برآورده کنید.
ایجاد یک روال:
یک روال روزمره، مانند یک سخنرانی کوتاه، یک تکلیف نوشتن فردی و یک فعالیت گروهی هر روز، می‌تواند کلاس درس را برای دانش‌آموزان قابل پیش بینی و راحت نگه دارد. اگر دانش‌آموزان بدانند چه انتظاری دارند، می‌تواند استرس آنها را کاهش دهد و آنها را برای یادگیری اطلاعات جدید آماده‌تر کند.
یک موضوع را به سه روش مختلف آموزش دهید:
آموزش موضوعات کلیدی را به روش‌های مختلف با استفاده از ترکیبی از روش‌ها در نظر بگیرید تا به دانش‌آموزان کمک کنید اطلاعات را به خاطر بسپارند. برای مثال، ممکن است از آنها بخواهید در مورد یک موضوع بخوانند، در مورد آن بنویسند و یک فعالیت تعاملی در مورد آن انجام دهند.
وظایف والدین:
والدین وظیفه دارند که در خانه بر روی فرزندان خود کار کنند. آنها باید با انواع سبک‌های یادگیری آشنا باشند و تعیین کنند که فرزندشان با کدام یک از این سبک‌ها یادگیری بیشتری خواهد داشت.
انواع سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان:
سبک‌های یادگیری اصطلاحی است که به روش‌های مختلف یادگیری، پردازش و حفظ اطلاعات اشاره دارد. همه کودکان خردسال از طریق تجربیات عملی معنادار، از طریق لمس کردن، انجام دادن و حرکت کردن، یاد می‌گیرند. همچنین کودکان می‌توانند از طریق دیدن و شنیدن نیز یاد بگیرند. همانطور که فرزندتان را مشاهده می‌کنید، شروع به شناسایی نقاط قوت و ترجیحاتی می‌کنید که چیزی در مورد سبک یادگیری ترجیحی فرزندتان به شما می‌گوید. با ما همراه باشید تا با انواع سبک‌های یادگیری کودکان آشنا شوید.
به یاد داشته باشید که شما می‌خواهید نقاط قوت فرزندتان را تقویت کنید، پس به چالش کشیدن فرزندتان به رشد او کمک می‌کند. فرزند شما می‌تواند در زمینه‌های مختلفی موفق و برتر باشد. بنابراین، برنامه‌های متنوعی را برای کمک به فرزندتان ارائه دهید تا نقاط قوت و علایق جدیدی پیدا کند و درک او از جهان را گسترش دهد.
این‌ها چهار نوع اصلی از سبک‌های یادگیری هستند:
- بصری (یادگیری از طریق دیدن)
- شنیداری (یادگیری از طریق گوش کردن)
- لمسی (یادگیری از طریق لمس)
- حرکتی (یادگیری از طریق انجام و حرکت)
یادگیری بصری:
یادگیرندگان بصری از طریق دیدن یاد می‌گیرند. کودکانی که پردازشگر بصری هستند تمایل دارند زبان بدن و حالات چهره والدین یا معلم را برای محتوا مشاهده کنند و از طریق نمایش و توصیف یاد بگیرند. آنها تمایل به تخیل توسعه یافته دارند و اغلب در تصاویر فکر می‌کنند. حرکت یا عمل بیش از حد در کلاس ممکن است باعث حواس پرتی آنها شود. برای بچه‌های بزرگ‌تری که مطالعه می‌کنند، دستورالعمل‌های کتبی ممکن است به روشن شدن دستورالعمل‌های کلامی کمک کند.
یادگیری شنیداری یکی از انواع سبک‌های یادگیری:
یادگیرندگان شنوایی از طریق گوش کردن یاد می گیرند. کودکانی که پردازشگر شنوایی هستند، از طریق شرکت در بحث ها و صحبت کردن درباره چیزها یاد می گیرند. راهنمایی های شفاهی ممکن است به شفاف سازی دستورالعمل ها یا اطلاعات نوشتاری کمک کند. سر و صدای زیاد ممکن است باعث حواس پرتی شود و کودکان با این قدرت ممکن است در یک محیط آرام به بهترین شکل یاد بگیرند.
یادگیری لمسی:
یادگیرندگان لمسی از طریق لمس یاد می‌گیرند. کودکانی که بیشتر لامسه هستند فعالیت‌ها یا پروژه‌هایی را ترجیح می‌دهند که به آنها امکان استفاده از دستانشان را می‌دهد. ممکن است کودک شما نقاشی را برای کمک به حافظه خود ترجیح دهد.
یادگیری حرکتی:
یادگیرندگان حرکتی از طریق حرکت و انجام کار یاد می‌گیرند. کودکانی که از طریق حرکت یادگیری بیشتری دارند از طریق احساسات فیزیکی یاد می‌گیرند و ممکن است برای مدت طولانی در یک جا نشستن مشکل داشته باشند. یک رویکرد عملی که به کودک شما اجازه می‌دهد تا به طور فعال دنیای فیزیکی خود را کاوش کند، به او کمک می‌کند بهترین یادگیری را بیاموزد.
چگونه می‌توانید سبک یادگیری فرزندان خود را تعیین کنید؟
بهترین راه برای تعیین سبک یادگیری دانش‌آموزان این است که ببینید او چه می‌کند. والدین باید اقدامات، علایق و ترجیحات اطلاعاتی را در مورد نحوه پردازش اطلاعات در اختیار او قرار دهند. اگر فرزندتان در رشد تاخیر داشته باشد، ممکن است متوجه شوید که اغلب روی کارهایی که فرزندتان هنوز انجام نمی‌دهد تمرکز می‌کنید. سعی کنید روی نقاط قوت و فعالیت‌های مورد علاقه او تمرکز کنید. همه کودکان، حتی بازیگوش‌ترین آنها، علایق و ترجیحاتی دارند. شناسایی این موارد به افزایش انگیزه کودک برای یادگیری کمک می‌کند.
با اعضای خانواده و تیم فرزندتان صحبت کنید تا فهرستی از اسباب‌بازی‌ها، اشیاء و فعالیت‌هایی تهیه کنید که برای فرزندتان معنادار هستند. از خود سوالاتی مانند این بپرسید:
- او چه نوع اسباب بازی‌هایی را ترجیح می‌دهد؟ آیا او فعالیت‌های آرام را ترجیح می‌دهد یا تحرک زیاد؟
- آیا دوست دارد کتاب بخواند و نقاشی بکشد؟ آیا او ترجیح می‌دهد به او نشان داده شود که چگونه کاری را انجام دهد تا این‌که دوست دارد به صورت شفاهی به او گفته شود؟
- آیا او فعال است؟ آیا او دوست دارد حرکت کند و در فعالیت‌های پر جنب و جوش شرکت کند؟
- آیا علایق او به سمت اعداد و الگوها کشیده می‌شود؟
چگونه می‌توانید از سبک یادگیری کودک خود حمایت کنید؟
والدین و معلمان تأثیر زیادی بر فرزندان دارند. درک چگونگی یادگیری کودک می‌تواند نحوه آموزش را به او بهبود بخشد. برنامه‌های دوران کودکی اغلب به گونه‌ای سازماندهی می‌شوند که طیفی از نقاط قوت و نیازهای کودکان را پشتیبانی کند.
